psur.pl - Wycieczki po Polsce
Piotr Surowiecki | ostatnia aktualizacja: 28-10-2017, 8:11 | Copyright (c) psur.pl | Zakaz kopiowania tekstu i/lub zdjęć
Przyznajemy, że nie znaliśmy dobrze tego miejsca. Zawsze się o Licheniu słyszało, ale nie przypuszczaliśmy, że jest to tak wielki ośrodek pielgrzymkowy i że przybywa tutaj tyle osób. Ale po kolei.
[zdjęcie: Ogromna Bazylika w Licheniu]
O co chodzi w Licheniu, czyli historia w skrócie
W czasie wojen napoleońskich żołnierz Tomasz Kłossowski został ciężko ranny. Objawiła mu się Matka Boża i ocaliła go, a w zamian Tomasz obiecał odnaleźć jej wizerunek (taki jak ten, który jej się objawił).
[zdjęcie: Obraz z grobu Tomasza Kłossowskiego przedstawiający objawienie się mu Matki Bożej]
Szukał wiele lat i nie znalazł. Dopiero po dwudziestu kilku latach, gdy wracał z pielgrzymki na Jasną Górę, zobaczył właśnie ten wizerunek w Lgocie koło Częstochowy. Był to niewielki obraz w przydrożnej kapliczce. Tomasz poszedł do gospodarza pola, aby kupić obraz, ale okazało się, że był on Niemcem i z radością mu go odstąpi, bo miał dość pielgrzymów chodzących do kapliczki po jego polu.
Wziął więc Tomasz ten obraz w rodzinne strony i - po perypetiach - umieścił go w leśnej kapliczce. Kilka lat później, w 1848 roku, zmarł i nic szczególnego z obrazem się nie działo.
Pamiętał jednak o nim pasterz Mikołaj Sikatka. I właśnie przy tym obrazie w latach 1850-1852 ukazywała mu się Matka Boża. To niezwykłe spotkanie było... jakże zwykłe. Prawie zawsze w takich sytuacjach Maryja mówi o tym, żeby się nawrócić, modlić na różańcu, unikać grzechu, bo zatwardziałe grzeszenie źle się kończy. Tak było i teraz przy czym Maryja ostrzegła, że nadchodzi epidemia, a ratunek przyniesie szczera wiara i modlitwa.
[zdjęcie: Matka Boża ukazuje się pasterzowi Mikołajowi Sikatce. Ta scena znajduje się przy jego grobie]
Objawienia zyskały duży rozgłos w okolicy, ale na serio potraktowali je głównie... rosyjscy zaborcy. Jako, że Maryja ukazywała się z białym orłem na piersi uznali je za coś potencjalnie niebezpiecznego, bo zbyt polskiego. Dlatego wtrącili pasterza Mikołaja do więzienia. Udało mu się jednak wyjść z niego po jakimś czasie, bo lekarz wystawił mu fałszywe zaświadczenie o chorobie psychicznej.
W 1852 roku wybucha epidemia cholery. Ludzie przebudzają się z grzechu i zwracają się do Boga przez Matkę Bożą. To musi działać, bo wizerunek Matki Bożej zyskuje dużą popularność i obraz zostaje zabrany z leśnej sosny na godne miejsce w kaplicy. Tak rozpoczyna się trwający do dziś kult maryjny w Licheniu.
Będąc na miejscu warto jeszcze posłuchać o niezwykłym wydarzeniu z czasów II wojny światowej - jak profanująca krzyż "nauczycielka" z Hitlerjugend ginie nagle w dziwnych okolicznościach, a jej podopieczni wpadają w panikę i ich grupa - która nocowała w kościele - zostaje rozwiązana. O tym może nam opowiedzieć przewodnik, do którego w Licheniu jest łatwy i darmowy dostęp (o tym poniżej).
Co jest w Licheniu?
[Plan Sanktuarium w Licheniu. Wersja w wysokiej rozdzielczości do pobrania ze strony sanktuarium.]
Miejsce, o którym trzeba napisać na samym początku, to oczywiście ogromna Bazylika. W czasach Internetu, gdy każdy widział już wszystkie światowe "naj..." na ekranie swojego komputera, mało co robi na większości z nas wrażenie, jednak ta bazylika swoją wielkością potrafi zaskoczyć. Jest to największy kościół w Polsce.
[zdjęcie: Nawa główna Bazyliki w Licheniu. Zdjęcie nie obejmuje naw bocznych]
Bazylikę budowano przez 10 lat od 1994 roku, a po ukończeniu budowy przeniesiono do niej oryginał obrazu Matki Bożej Licheńskiej.
[zdjęcie: Obraz Matki Bożej Licheńskiej w Bazylice]
Nie tylko rozmiar, ale i bogactwo wykończenia (mnóstwo rzeźb itp.) oraz nietypowa, jak na polskie kościoły, uroda mogą się podobać. Błyszcząca w słońcu kopuła i wysoka wieża są widoczne już z odległości kilku kilometrów.
No właśnie - wieża. Na szczycie wysokiej na 141,5 m budowli znajdują się dwa tarasy widokowe. Na niższy (XXVII piętro) można dojechać windą, zaś do wyższego (XXXI piętro) trzeba jeszcze podejść trochę schodami. Ale warto, bo specjalny kształt szyb czyni widok naprawdę ciekawym.
Wjazd windą na wieżę kosztuje 5 zł, a wejście schodami - 2 zł. W naszym przypadku to drugie rozwiązanie okazało się szybsze, ze względu na kolejkę do windy. Dla zdrowego człowieka wejście po schodach jest jak najbardziej w zasięgu możliwości, ale chwilę trwa. Komu po wejściu na górę zabraknie sił może skorzystać z windy w drodze powrotnej.
Wieża i punkt widokowy - godziny otwarcia
Od wielkanocnego wtorku do końca października wieża jest otwarta na stałe w godzinach podanych na stronie sanktuarium. W pozostałych miesiącach różnie bywa, trzeba każdorazowo sprawdzać na stronie bądź w Biurze Obsługi Pielgrzyma.
Teren Sanktuarium jest ogromny - dwa razy większy niż powierzchnia Watykanu. Jest tu mnóstwo miejsc na spacery, rozmowy, rozmyślania, odpoczynek czy modlitwę w skupieniu: park, stawy, mosty, kapliczki, ławeczki, altany, pomniki itd. itp.
Jednym z takich miejsc jest Golgota. To stworzone z kamieni wzgórze, na które okrężnie prowadzi nas alejka (jak w labiryncie).
[zdjęcie: Wąskie ścieżki Golgoty]
Po drodze mijamy kolejne stacje drogi krzyżowej, ale nie tylko: są też kaplice poświęcone konkretnym problemom tworzonym przez grzechy, jest mnóstwo scen zestawionych z dużych, sugestywnych figur. Są nawet - dla chętnych - schody pokutne, po których wchodzimy tylko po kolanach. Cała Golgota jest miejscem ciszy i modlitewnego skupienia. Świetne miejsce na rozważanie drogi krzyżowej w ruchu.
[zdjęcie: Szczyt Golgoty, do którego prowadzą ścieżki]
Kolejna ważna grupa miejsc, o których chcemy wspomnieć to okolice starego kościoła parafialnego pw. św. Doroty. Tutaj był obraz przed zbudowaniem nowej bazyliki. Można zauważyć zadaszone ławki wokół kościoła, budki z konfesjonałami - to wszystko były sposoby na radzenie sobie z ogromną liczbą pielgrzymów, których oczywiście mały kościół nie mógł pomieścić.
[Zdjęcie: Neogotycki kościół pw. św. Doroty. To była główna świątynia Lichenia przed zbudowaniem Bazyliki]
Tuż obok znajduje się kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej, kiedyś była w tym miejscu kaplica cmentarna. W nim obecnie znajduje się podziurawiony od hitlerowskich kul krzyż, z którym związana jest niezwykła historia.
Nieco poniżej kościołów znajdują się groby Tomasza Kłosowskiego i Mikołaja Sikatki - tych, którzy doświadczyli objawień w Licheniu. Przy obu umieszczono duże, ładne pomniki przedstawiające sceny objawień, także warto tu zajrzeć.
Z okolic kościoła św. Doroty można dojść nad Jezioro Licheńskie. Po drodze miniemy Licheńskie Źródełko. Zostało utworzone w czasach, gdy nie było tu jeszcze wodociągów, żeby umożliwić pielgrzymom łatwiejszy dostęp do wody, natomiast są potwierdzone przypadki osób, które korzystając z tej wody doznały uzdrowienia (np. wzroku). Oczywiście to nie woda uzdrawia, tylko Bóg, więc chodzi o to, żeby z ufnością się do Niego zwrócić, a woda jest tylko widocznym znakiem.
Do zobaczenia w Licheniu są jeszcze m.in. Apartamenty Papieskie (miejsce gdzie Jan Paweł II nocował w czasie jednej z pielgrzymek do Polski, obecnie zamienione na izbę pamięci - warto tam zajrzeć z przewodnikiem, bo usłyszymy ciekawe anegdoty) oraz Muzeum im. ks. Józefa Jarzębowskiego (zawiera ciekawe zbiory, np. starodruki z XVI wieku czy broń białą; tego miejsca niestety nie zwiedziliśmy).
[zdjęcie: Bazylika w Licheniu w całej swej okazałości]
Zwiedzanie z przewodnikiem - za darmo i dla każdego
Świetną sprawą w Licheniu jest darmowe zwiedzanie z przewodnikiem. Wystarczy przyjść o określonej godzinie we wskazane miejsce i tak zebrana grupa wyrusza na spacer-oprowadzanie po starej części sanktuarium w Licheniu. Trwa to ok. godzinę. W tym czasie dowiedzieliśmy się m.in. o początkach objawień, o uzdrowieniu przy źródełku, o niezwykłej historii z krzyżem podczas II wojny światowej i wielu innych ciekawych rzeczach, a także zwiedziliśmy apartamenty papieskie.
W myśl naszej ulubionej zasady "widzę to, co wiem" z całego serca polecamy, a jednocześnie serdecznie pozdrawiamy Panią Przewodnik Małgorzatę!
Zwiedzanie jest bezpłatne, a dla osób, które chciałyby dowiedzieć się jeszcze więcej, jest możliwość zamówienia oprowadzania płatnego.
Bezpłatne oprowadzanie funkcjonuje w sezonie letnim. Miejsce spotkania: niedaleko wejścia do kościoła św. Doroty, przy ołtarzu koronacyjnym. Szczegóły oraz dokładne daty i godziny można znaleźć na stronie Sanktuarium.
Z dziećmi
Rodziców z dziećmi odsyłamy do osobnego artykułu pt. Licheń z dziećmi.
Spowiedź
Okazja do spowiedzi:
* podczas każdej Mszy Świętej w nawie głównej bazyliki
* podczas adoracji codziennie od 14:00 do 16:00 (od Wielkanocy do końca października w kościele dolnym w bazylice, zaś od listopada do Wielkanocy w kościele górnym)
Msze Święte
Najlepiej każdorazowo przed wyjazdem sprawdzić plan danego dnia - na stronie sanktuarium, po prawej stronie znajduje się kalendarz, tam klikamy konkretny dzień i wyświetli się nam pod spodem plan Mszy - www.lichen.pl.
Poniżej ramowy plan Eucharystii w ciągu roku.
I. Od wtorku po Wielkanocy do końca października
Dni powszednie
Bazylika (nawa główna): 6.00, 7.30, 10.00, 12.00, 16.00, 19.00
Kościół św. Doroty: 7.00, 17.00
Niedziele i święta
Bazylika (nawa główna): 6.00, 7.30, 10.00, 12.00, 16.00, 18.00
Kościół św. Doroty: 8.30, 10.30, 20.00
II. Od listopada do Wielkanocy
Dni powszednie
Bazylika: 7.30, 12.00, 18.00
Kościół św. Doroty: 7.00, 17.00
Niedziele i święta
Bazylika: 7.30, 10.00, 12.00, 16.00, 18.00
Kościół św. Doroty: 8.30, 10.30, 17.00
Więcej szczegółów, a także godziny nabożeństw można sprawdzić na stronie sanktuarium.
Parking
Do dyspozycji jest kilka dużych parkingów zorganizowanych przez Sanktuarium. Opłata jest dobrowolna - do puszki przy wyjeździe.
Myśmy korzystali z parkingu A. W słoneczną niedzielę września ok. godziny 10 były tam wolne pojedyncze miejsca.
[zdjęcie: Krzyż na kopule Bazyliki widziany z wieży]
Podsumowanie
Licheń to przede wszystkim miejsce religijne, miejsce modlitwy i niezwyczajnych łask, które dzieją się w duszach i ciałach pielgrzymów. Modlitewne skupienie ułatwia wiele możliwości religijnego spędzenia czasu, np. liczne msze i nabożeństwa, cudowny obraz czy niezwykła Golgota.
Sanktuarium - nie tylko Bazylika, ale i cały teren wokół - jest jednak tak duże i ciekawe, że można tu również spędzić sporo czasu na zwiedzaniu i spacerach. I obie te rzeczywistości (religijna i turystyczna) świetnie się łączą stanowiąc bardzo ciekawą propozycję np. na niedzielny wypad dla całej rodziny.
(c) Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie tekstu i/lub zdjęć w całości lub fragmentach zabronione.
